Reis met Combi-Camp door IJsland
Afgelopen zomer maakte Sytske en Kees Kan een rondreis door IJsland. Met medewerking van onze IJslandse dealer, Útilegumadurinn ehf, hebben zij ter plekke een Combi-Camp met auto gehuurd en gingen daarmee op pad. Onderstaand lees je hun fantastische reisverslag!
IJsland, zomer 2014
Na 3 uurtjes vliegen stond op Kevlavik “onze auto en Combi-Camp” voor 3 weken al klaar. Seavar stond ons op te wachten. Geweldig. In de auto nog een lekkere verfrissing én IJslandse chocola en we konden op pad. Op naar de eerste Bonus, want we hadden helemaal geen eten bij ons. De supermarkt was vlakbij en toen begon het echt. Op naar Reykjavik.
We vonden een plekje in de voorstad Hafnarfjördur. Ook wel makkelijk,
want we hadden afgesproken dat als we nog vragen hadden we konden sms-en met de dealer. Dat was toch even nodig, want 1 van de stoelen bleek kapot en zo kon hij die meteen omwisselen. Prima service!
Een goed begin van wat 3 mooie weken zouden worden. We besloten linksom een ronde te maken, ook naar de Westfjörden. Via een schitterende hoge weg slingerend langs de fjorden zijn we naar Isafjordur gereden. Een mooi plekje op een camping met op de achtergrond een ruisende waterval. En een prima uitvalbasis om het achterland te verkennen. Via een heel lange tunnel kom je aan de andere kant.
Westfjorden achter ons gelaten, op naar Hvammstangi, op een camping bij een klein wit kerkje. Van daaruit kun je een prima dagtocht over de landtong maken. Een verkeersbord met “seals” wijst je op een prachtige plekwaar de zeehonden voor je klaar liggen. Maar ook de Hvitserkur is aan die landtong te vinden. Op een groot dier lijkende rots, die uit je hand kan eten. Heel bijzonder. Er is een kijkplek, maar onder op het strand is hij heel indrukwekkend. We ontdekten hier ook een groot rond hekwerk. Bij navraag bleek het een schapen verzamelplek te zijn. De plek waar de schapen in september bij elkaar gedreven worden vanuit de bergen. Om vanuit daar weer verdeeld te worden over de boeren.
Akureyri is de 2e stad van IJsland. We vonden een camping aan een beek, waar we voor de eerste keer (en laatste keer) kennis maakten met de muggen. Vanuit deze camping maakten we een ronde via Myvatn. Wel erg op de toerist gericht, dus dat hebben we voor nu maar links laten liggen. Wel een mooie wandeling gemaakt bij de pseudokraters, ook al kwamen daar ook bussen met mensen.
De camping daarna was op de weg naar de Dettifoss, een spannende gravelroad, met op een prachtige plek tussen de basaltrotsen de camping. Een prima uitvalsbasis op de watervallen in de buurt te bekijken. We reden op de wegen die nu afgesloten zijn vanwege de mogelijke uitbarsting van de Barbadur. Overweldigend hoor. Grappig ook de verkeersborden met “einbreidbru” een brug waar je met 1 auto op kunt, die brug kan ook best lang zijn. Maar met het rustige verkeer hier overal is het prima te doen.
We zijn nu bijna anderhalve week onderweg en we rijden naar het noordoosten. Naar Dorshöfn. Het begin van een lange landtong waarop op ongeveer de helft een JanvanGentenrots is. Met een stevige steiger van staal kun je er vrij dichtbij komen. Zoveel JanvanGenten hebben we nog nooit gezien! We werden getipt door een groep Nederlanders die met landrovers de binnenlanden in zouden gaan. Goeie tip! Het weer is wat onstabiel, maar we hebben het niet slecht en niet koud. Er kwam een dikke rolwolk boven het stadje en de bevolking keek ook steeds naar boven, maar een kwartier later was er wel wat wind geweest, maar geen drup gevallen.
Via een prachtige hoge pas, staken we over naar de oostkust. Het vakantiegebied van de bewoners van Reykjavik. In het oosten heb je tenminste droog weer, zeggen ze daar. In Reykjavik regent het veel meer (zeggen ze). Op naar Seydisfjördur, de aankomstplek van de boot als je via de Faröer eilanden aankomt. De camping ligt in het dal, in het dorpje. In de zomer zijn er activiteiten. We worden uitgenodigd bij een homeconcert van een Deense en een Finse fluitiste. Ze spelen samen met een IJslandse zanger/gitarist uit het dorp. Een heel bijzondere ervaring. Het blijkt ook wel een kunstenaarsdorp te zijn. We ontmoeten er mensen die er vanuit Reijkjavik verblijven. Vanuit deze plek kun je eigenlijk alleen nog maar via de ringweg 1 rijden. Tot nu toe hadden we die zoveel mogelijk gemeden. Maar druk is het er echt niet. Je verbaast je steeds over het landschap, zoveel verschillen. Dan heuvelig met gras, dan rotsig met mos, kale bergen met groene mosranden, watervallen. Het is haast niet te beschrijven. Op de camping Lambhûs, vlakbij Höfn staan we met uitzicht op de grootste gletsjer van Europa de Vatnajökull. Tenminste, zo nu en dan verdwijnt hij toch in de dikke mist. De wandeling er naar toe is ook aan de natte kant, maar ook dat heeft wel iets mysterieus. De eigenaar is allervriendelijkst en vertelt van alles over de grote gletsjer.
Het zuiden vinden we minder interessant dan tot nu toe. De weg is lang en het landschap uitgestrekt. Ineens een klein informatiecentrum, het blijkt van de Ejafjällajokull. Een persoonlijke film van een familie die in de aswolk van de uitbarsting komt met hun grote agrarische bedrijf.
Maar ook de grote papegaaiduikers rotsen zijn interessant. In folders staat zelfs beschreven op welke tijden je het best naar de rots kunt komen. De papegaaiduikers zijn overdag nl op zee en komen in de avond terug. Geweldig om te zien. De zwarte stranden in het zuiden zijn heel opvallend. Zeker als je bij het gletsjermeer komt waarin grote ijsblokken drijven. Bij aflandige wind drijven de grote blauw-ijsblokken naar zee en stukken glashelder ijs liggen dan op het zwarte zand. Gewoon Kunst met een grote K.
Natuurlijk gaan we nog langs dé trekpleisters van IJsland, Geijsir en de Gulfoss waterval. Het is gewoon een spannende bezigheid: geiser kijken, gaat ie wel of gaat ie nog niet. We boffen, hij spuit maar liefst 3 keer achter elkaar!
Ook de Gulfoss is in het zonnetje prachtig en overweldigend. Prachtige regenbogen vormen de waterdruppeltjes.
In het dorpje Hverargdi hebben we een missie. In het winkelcentrum zit een winkeltje/atelier van een mevrouw die prachtige vesten maakt onder de naam Volcap. Geïnspireerd door de IJslandse natuurkleuren, die ze als vilt op een donkere ondergrond vilt. Heel mooi. Het dorpje zelf heeft een bronnen openluchtcentrum. Er wordt zelfs op de bronnen gekookt. En je kunt eieren in een visnetje koken in de bron. Grappig.
Het laatste weekend zijn we weer in Reykjavik. We bezoeken Harpa het bijzonder concertgebouw. Heel speciaal is als we ontdekken dat onze fluitistes er een optreden hebben met nog veel meer anderen. Een mooi afsluiting.
Omdat we op maandag heel vroeg vertrekken, overnachten we de laatste nacht in een “slaapzak accommodatie” op 5 min van het vliegveld. Met onze dealer, Seavar, hebben we afgesproken dat hij zondagavond onze combinatie weer komt ophalen. Scheelt hem een heel vroege rit vanuit Reykjavik.
Het was een geweldige vakantie waar we nog vaak aan terug denken. We zijn blij dat Aart Kok de eerste contacten heeft gelegd en dat wij op deze manier mét auto én vouwwagen (toch echt óns vakantiegevoel) bij Seavar terecht konden. IJsland is een vouwwagenland hebben we wel gezien.
Een land om zeker weer naar terug te gaan er is nog zoveel wat we niet gezien hebben. De drie weken waren prima om een eerst indruk te krijgen. We zouden nog wel eens dwarsover willen gaan.
Wie weet met eigen Livingstone, maar wel met een gehuurde 4wd auto.
Wij hebben er wel zin in!
Met dank aan: Sytske van der Veen en Kees Kan.
IJslandse dealer: Utilegumadurinn
Bent u ook enthousiast geworden en staat een reis door IJsland al heel lang op uw verlanglijst? Neem dan contact op met Ernée Herkströter via [email protected] en laat u voorlichten.
